Σήμερα ήβρα μια σελίδα τζαι εshόκκαρε με, αλλά την ίδια ώρα άρεσε μου πολλά.
Μέσα μπορεί να κάμει ποστ όποιος θέλει τζαι γράφει ενα μυστικό, μια ανησυχία, οτιδήποτε.
Κάθε μεσημέρι μετά το σχολείο πάω στον παππού μου για lunch. Μετά που επέθανε η γιαγιά μου έμαθε να μαειρεύκει τζαι αρέσκει του πολλά, τζαι αφού οι γονείς μου δουλέυκουν το μεσημέρι τζαι εν μαειρεύκουν πάμε εγώ η αρφή μου (Ξιππασμένη) τζαι ο παπάς μου (στο μπρέικ του) τζαι τρώμε τζιαμε. Ύστερα σάζουμε τταππερούι τζαι πέρνουμε φαϊ της μάμας για να πάρει στη δουλειά την επόμενη μέρα.
Κάθε παρασκευή εν τω μεταξύ ο παππους πάει στην "λαϊκη" (δίπλα που τον Ορφανίδη) τζαι πιάννει χόρτα, φρούτα κλπ. τζαι πιάννει μας τζαι εμάς τζαι πέρνει τα ο παπάς σπίτι. Τις τελευταίες παρασκευές εν επίεννα εγώ στον παππού γιατί έχω πρόβες με το ορχήστρα (για την περίφημη καλλιτεχνική του Grammar School). Όμως τούτη την παρασκευή εν είχαμε πρόβα τζαι επήα στον παππού. Εμαείρεψε πούλλες τζαι πατάτες (τίνγκα στο λεμόνι as per usual). Τελοσπάντων έτρωα τζαι γίνεται το πάρακατω conversation:
(Μπάι δε γουέι ο παππούς εν ακούει καλά γιαυτό πρέπει να τσιριλλούμε για να μας ακούει.)
Παπ: κόρη γιατί εν έβαλες τζαι πατάτες;
Πελ: μα εν είshε μες την μαείρισσα.
Παπ: *τσιακκαρίσκει* εν καλά που λαλείς. Ούφφου τζινος ο παπάς σου έφαν τες ούλλες.
Μετά που λλιό:
Παπ: πρέπει να πάρουμε τα πράματα που την λαϊκή σπίτι σου σήμερα.
Πελ: μα εν τα επήρε ο παπάς;
Παπ: ε ότι κόψει ο νους του, είπεν να τα πάρετε εσείς (εγώ τζαι η Ξιπ δηλαδή, αλλά η Ξιπ εν ήρτε την παρασκευή).
Πελ: ππεεεεεεεεεε.
Πιάννουμε τα shίλια πράματα τζαι φορτώνουμεν τα μες το αυτοκίνητο του τζαι μπαίνω μέσα για να με πάρει σπίτι.
Παπ: Ααααααα εξίασα να σου πώ, ο παπάς σου εν ήρτε σήμερα.
Πελ: *facepalm*
Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010
Ντίαρ ρίντερς,
σόρυ που έshει τζαιρό να γράψω, αλλά πολύ απλά εν έχω έμπνευση. Currently my life is very boring. Το μόνο highlight εν ότι κάμνω πρόβες με την ορχήστρα και φέτως για την περίφημη μας καλλιτεχνική βραδιά. Εν πολλά κουραστικό αλλα πάντα φκέννει πόμπα στο τέλος.
Ένιγουει. Έκαμε μου μιαν αφιέρωση η Πρας στο μπλόγκ της και είπα να την λινκάρω. Ήταν ευκαιρία επίσης με τούτο το ποστ να σας δείξω ότι ζω ακόμα (για όλους εσάς που ανησυχούσατε)
Dear teacherXippasmeni,
ευτυχώς που είσαι τζαι εσύ αλλιώς ήταν να αυτομολούσα μόνη μου σπίτι :p
Dear mom,
Μεν αγχώνεσαι τζαι ούλλα εννά παν καλά με την αλλαγή του χρόνου. Στάθου στα πόθκια σου τζαι βάλλε που το ένα φτι τζαι φκάλλε που το άλλο. Θέκκιου που με ανέχεσαι 16 χρόνια. Αγαπώ σε.
Dear me,
γιατί είσαι έτσι shέσα τζαι έν τολμάς παραπάνω; Έshει τόσα πράματα που θέλεις να κάμεις αλλά ή αντρέπεσαι, ή εν έshεις αυτοπεποίθηση ή αναβάλλεις τα τζαι εν τα κάμνεις ποττέ. Ε, είσαι άξια της μοίρας σου, μεν παραπονιέσαι.
Εδώ τζαι λίες μέρες στο σχολείο, κάμνουμε προετοιμασία για την έκθεση μας στα Ελληνικά με θέμα την οικογένεια. Εμιλήσαμε κυρίως για την αξία που έshει η οικογένεια στην ανάπτυξη των παιδιών τζαι για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στο παρελθόν τζαι τωρά. Οι συζητήσεις που εκάμαμεν στην τάξη ιντριγκάραν με πολλά, τζαι μπορώ να πω ήταν πολλά ωραία να ανταλλάσσουμε απόψεις πάνω σε ένα τέθκιο θέμα.
Έκαμεν να σκεφτώ ήντα καλή ανατροφή είχα εγώ τζαι πόσο τυχερή είμαι. Άκουα για συμμαθητές που κάμνουν μέρες να δουν τον ένα γονιό, επειδή ξημεροβραθκιάζεται στην δουλειά. Παιθκιά που συζητούν με τους γονιούς τους μόνο άμα χρειάζουνται βοήθεια με κάτι, ή λεφτά.
Αναφέραμεν αρκετές φορές το ότι η σύγχρονη οικογένεια πάσχει από έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των μελών της. Ποιός φταίει για τούτο; Η κοινωνία που επιβάλλει στον καθένα να δουλέυκει ώσπου να φκουν τα μμάθκια του για να εξασφαλίσει όσο πιο πολλά λεφτά γίνεται; Για ποιό σκοπό; Να δουλεύκεις τζαι να δουλεύκεις τζαι να δουλεύκεις για τί; Λαλούν σου αύριο εν ξέρεις πότε εννά τα χρειαστείς. Αλλά αξίζει να θυσιάζεις το παρόν σου, το χρόνο που έshεις ΤΩΡΑ για κάτι που έννεν σίουρο; Χάννεις χρόνο που θα μπορούσες να σπαταλήσεις με τα παιθκιά σου, ή κάμνοντας κάτι που σου αρέσκει. Έν λέω πως κάποιος εν πρέπει να δουλεύκει, απλά λέω πως εν νομίζω να αξίζει το αποτέλεσμα του να δουλεύκεις ούλλη μέρα σε σχέση με τις πόσες θυσίες έκαμες για τζίνο.
Γι' αυτό την σήμερον ημέρα τόσοι μιτσιοί θέλουν σημασία. Εν πιάννουν αρκετή σημασία που τους γονείς τους, τζαι γυρέφκουνται που αλλού. Π.χ. οι κορούες που εν τους εδίεννε αρκετή σημασία ο παπάς τους, γυρεύκουν συνέχεια αγάπη που άλλους αρσενικούς, τζαι ποττέ έννεν το είδος αγάπης που εγυρεύκαν τζαι στο τέλος τζίνοι οι αρσενικοί εκμεταλλεύκουνται τες για τις "ανάγκες" τους.
Για όσους εσάς που έshετε οικογένεια, δώστε σημασία στα παιθκιά σας πλις. Μεν τα κάμετε να καταντήσουν σαν τα παιθκιά που θωρώ μες το σχολείο μου, τζαι πραγματικά λυπούμαι τους για την ανατροφή τους.
Εν μπορείς να γυρίζεις τίτσιρος/α μες το σπίτι εχτός αν κλείσεις ούλλα τα παράθυρα/κουρτίνες μπαλκονόπορτες/πόρτες/φυλλαράκια/shutters, τζαι άμα τα κλείσεις, ούλλο τζαι κάποιο εξίασες, ή φοάσε ότι έσχει καμιά χίτεν κάμερα μες το σπίτι.
Έσχεις γειτόνους που φωνάζουν ούλλη μέρα δίχα παμό.
Τζίνοι που μινήσκουν στο σπίτι πουκάτω μαλλώνουν συνέχεια (βλ. λόγο 2)τζαι φακκούν τες πόρτες κάμνωντας το σπίτι σου να σουστεί για 2 δευτερόλεπτα.
Έσχει ένα πρίχτη γείτονα1 που αφήνει το σσύλο του ελεύθερο τζαι σχέζει σου ΠΑΝΤΑ μες την αυλή τζαμέ που εν η λεμονιά. Κάμνεις του παρατήρηση τζαι ξιτιμάζει λέγοντας ότι "ο στύλλος της ηλεκτρικής (ο οποίος εν μες την αυλή σου) εν πάπλικ πλέις".
Έσχει 759 πολυκατοικίες γυρώ σου τζαι άμα ανοίξεις το παράθυρο θωρείς την ρουμάνα που μινήσκει στο 2ο όροφο να πλινήσκει τα πιάτα 5 μέτρα που την φάτσα σου.
Έν έσχει πεζοδρόμια. Τζαι όσα πεζοδρόμια υπάρχουν έχουν τρύπες με δέντρα φυτεμμένα μέσα. Ουοτδεχέλ? Έν ΠΕΖΟδρόμιο σιορ, τα δέντρα εν για την αυλή.
Έρκουνται βίζιτορς για τους ένοικους της πολυκατοικίας δίπλα τζαι παρκαρίσκουν πόξω που το σπίτι σου γιατί εν έσχει τόπο αλλού τζαι κόφκουν σου το ππάρκιν τζαι πρέπει να παίζεις πουρού 2 ώρες ώστι να το ταράξουν.
Κάθεσε να θκιαβάσεις τζαι εν μπορείς γιατί λάσσει ο σσύλος του γείτονα1, πρίεται το μωρό της γειτόνισσας, φωνάζει του η αρφή του να σκάσει, καθώς ακούει τρανς μουσική ττάππο.
Η ώρα 3 τη νύχτα ακούεις τους κάττους που νιαουρίζουν σάννα τζαι τσιλλούν τους.
Ξιτιμάζει σε ο γείτονας2 οτι σχέζει ο σσύλος σου στην αυλή του ενώ έννεν ο δικός σου εν του γείτονα1.
Επεθύμησα τις διακοπές μου στην Αμερική τζαι το καθήσι.
Ο τίτλος τα λέει όλα. Εν επρολάβαμεν να αρκέψουμεν το σχολείο επελλάναν μας με τα μαθήματα! Έλεος είμαστε τζαι εμείς πλάσματα. Χαβ μέρσι, πλις!
Πεθυμώ το καλοκαίρι. Αλλά εν πεθυμώ τις μέρες utter αθκιασερίλλας που εβαρκούμουν ως τζιαμέ που εν πάει. Καλλύτερα να είμαι πνιμένη παρά να σικκιρτώ.
Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010
Ο misharos επάσαρεν μου το γυριλλίν για να πω τα 10 πραματα που μου αρέσκουν.
Η μουσική. Αρέσκει μου να ακούω τζαι να παίζω. (παίζω κιθάρα, μπάσο τζαι πιάνο χαουέβερ τα πιάνο σκιλζ μου εν λλίο ντόρμαντ.) Προτιμώ ομως να ακούω. Ακούω διάφορα είδη τζαι εν μπορώ να πω ότι έχω αγαπημένο genre αλλά αρέσκουν μου τα ροκ κυρίως τζαι τελευταία αρέσκει μου ιδιαίτερα η grunge.
Να κάθουμαι τζαι να μεν κάμνω τίποτε. Απλά να σκέφτουμαι. Το μέλλον, τα πράματα τζαι τους αθρώπους που αγαπώ, τη ζωή γενικότερα. Τούτο κάμνω το ιδιαίτερα όταν είμαι κατασκήνωση με το προσκοπείο τζαι απλώννω στη δροσιά πας την αιώρα τζαι ακούω μουσική. Ωωχ!
Γυροί με το αυτοκίνητο, με ττάππο μουσική τζαι παρέα.
Ο σσύλλος μου. Το πιο κιούτ λαμπραντόρ έβερ. Επιάμεν τον ύστερα που εφύαν τζαι οι δύο μου αδερφές για σπουδές στην Αμερική τζαι εσικκίρτουν μόνη μου τζαι επαραπονιούμουν συνέχεια. Η μάνα μου εν ήθελε να δει σσύλλον μπροστά της. Καφκάες τζαι καφκάες εγίναν ώσπου μια μέρα ο παπάς μου έφερεν ένα μικροσκοπικό σσυλλούιν όπως τον πούλουκκο! Τωρά ο σσύλος εν 2 χρονών τζαι η μιά αδερφή εν πίσω Κύπρο.
Ο καλλύτερος μου φίλος. Μπορεί να μεν γελά με τα ανέκδοτα μου (τα οποία εν πάαααααρα πολλά αστεία) τζαι να με περιπαίζει ότι είμαι σαχλή αλλά αγαπώ τον ένιουει.
Το προσκοπέιο. Διά μου την ευκαιρία να συμμετέχω σε πολλά ωραία πραματα οπώς κατασκηνώσεις, ιστιοπλοίες τζαι κωπηλασίες (είμαι ναυτοπρόσκοπος) τζαι εν πολλά καλοί παρέα τα παιθκία τζιαμέ. (Όι, εν είμαστε βούτηροι που κάμνουν κόμπους ούλλοι μέρα τζαι βοηθούν γιαγιάδες να διασταυρώσουν δρόμους καθώς πουλούν πισκόττα απο πόρτα σε πόρτα.)
Να βλέπω πολλύ κόσμο. Το καλοκαίρι επήα Αμερική τζαι εν πάρα πολλά ωραία να βλέπεις κόσμο τόσο διαφορετικό τζαι να μεν κατακρίνει ο ένας τον άλλο, να αποδέχεται ο ένας τον άλλο με ούλλες του τις διαφορές τέλοσπαντον. Πράμα ανύπαρχτο στην Κύπρο.
Οι ανοιχτόμυαλοι άθρωποι, που μπόρεις να συζητήσεις μαζί τους τζαι να αποδεχτούν τη γνώμη σου όσο διαφορετική τζαι νά'ναι η δική τους. Επίσης αρέσκουν μου να μιλώ μαζι τους για να δώ πως βλέπουν τζίνοι κάποια πράματα στη ζωή, παίρνω ιδέες.
Τα ντοκυμαντέρ. Όι τζινα τα λέιμ που δείχνουν στην τιβί με τα πουλλιά τζαι τες ζέβρες και λοιπά. Αρέσκουν μου τα ντοκυμαντέρ που έχουν σχέση με φυσική, parallel universes τζαι τα τοιαύτα. Βρίσκω τα πάρα πολλά ενδιαφέρον.
Τα σίτκομς. Θωρώ 100000 σειρές όπως Big Bang Theory, How I Met Your Mother, Supernatural, Chuck τζαι 1000 άλλα. Πέτε μου τζαι κανένα suggestion για κανένα καλό σιτκομ πλιζ.
Και τώρα με τη σειρά μου θα πασάρω το γυρίν στην Ξιππασμένη και στον επερχόμενο Βουρβουλλά!.
Ένα τραγουδι grunge από ένα από τα καλύτερα grunge bands έβερ. (Nirvana τζιε πελλάρες.)
Ούφφου. Αρκέψαν τα σχολεία. Γκρρρρρρρρρρ βαρκούμε. Όι το μάθημα ορ σάμθινγκ, αλλά τους πρίχτιδες μιτσιούς που νομίζουν ότι κάποιοι ένοι τζαι παίζουν τους ωραίους. Κάποτε εννά δουν όμως ότι στη ζωή εν μετρά το πόσους εγάμησες, πόσο κοντή εν η φούστα σου, το μέικαπ σου, ή το εικοσάποντο στιλλέτο σου επειδή στην ευτυχία εν η αξιοπρέπεια τζαι ο αυτοσεβασμός που μετρά.
Σας αφήνω με ένα πολλά ωραίο τραγούδι από ένα από τα αγαπημένα μου ελληνικά συγκροτήματα: τους Ενδελέχεια.
Προσπαθώ να περνώ καλά τζαι να μεν με κόφτει για το τι κάμνουν οι άλλοι.
Προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου.
Προσπαθώ να βλέπω μόνο τα καλά στον άλλο.
Προσπαθώ να μεν αφήνω μια μικρή απογοήτευση να μου χαλάσει το ηθικό.
Προσπαθώ να είμαι το καλλύτερο που μπόρω να είμαι.
Προσπαθώ να βρίσκω ένα balance μεταξύ των θέλω τζαι των πρέπει.
"Η προσπάθεια εν αρκετή όμως; Ως πότε έννα αντέξω;
Τίποτε έννεν αρκετό."Εν κάτι που ακούω συχνά τζαι νιώθω συχνά.
Όμως μετά σκέφτουμαι ότι εν μπορούμε να είμαστε ούλλοι τέλειοι. Ούλλοι έχουμε τις ατέλειες μας and that's what makes us special. Άμα προσπαθούμε, έστω τζαι αν αποτύχουμε τουλάχιστον ξέρουμε ότι εμείς επροσπαθήσαμε, we did our best τζαι αν δεν εν αρκετό, έμπειραζει. Στο κάτω κάτω το μόνο που μας μένει στη ζωή εν οι εμπειρίες τζαι τα πράματα που εμάθαμε που τζίνες. Live and learn που λαλούσιν. Τωρά στο τι εννά ωφελέσουν τούτες οι εμπειρίες τζαι γνώσεις εν ξέρω, εννά μάθουμε στην άλλη ζωή.
Προς το παρόν τζίνο που πρέπει να κάμουμε είναι να προσπαθήσουμε. Η προσπάθεια εννά φέρει τζαι την επιτυχία... σε κάποια φάση.
Προσπαθώ να σκέφτουμε θετικά.
Όπως λέει τζαι ο Damian Marley, "we're gonna make it."
Δύσκολο να είσαι έφηβος. Ακόμα πιο δύσκολο όταν είσαι διαφορετικός.
Την σήμερον ημέρα οι έφηβοι γυρίζουν συνέχεια μες τα κλαμπ, πίνωντας ποτά ώσπου να λίσει ο εγκέφαλος τους τζαι να μεν θωρούν μπροστά τους, τζαι καπνίζουν 3 πακκέτα τσιάρα την ημέρα.
Οι κορούες βαστούν τσέντες αξίας μοτόρας τζαι τα αγόρια βαστούν, well, μοτόρα. Τα ρούχα τους εν πάντα τελευταίας μόδας τζαι πανάκριβα (θενξ παπάκι!) πράμα που τους κάμνει ούλλους να μοιάζουν identical, τζαι όταν πάσιν μαχαζιά βαστούν 500 ευρώ spending money. Το εβδομαδιαίο τους χαρτζιλίκι κειμένεται στα περίπου 100 ευρώ. Κάμνουν meaningless σεξ που τα 14 τους με τον/την κάθε βλάκα τζαι αν πάθουν κανένα pregnancy scare λαλούν "μα είμαι μιτσία ακόμα!".
Have we lost all our morals? Πού εννά καταντήσει τούτη η κοινωνία (ο θεός να την κάμει κοινωνία) όταν γίνουμε ενήλικες? Λαλούν ότι προοδεύκουμεν τζαι ότι εμείς οι νέοι εννα φέρουμε ένα καλλύττερο μέλλον. Ναι, σιγά. Εννά shέσουμε πάνω μας. Πολλά λίοι που μας ασχολούνται με τα πράματα που γίνουνται στο κόσμο, προβληματίζουνται τζαι προσπαθούν να κάμουν κάτι.
Εγώ πάντα ήμουν rebellious τζαι ποττέ δεν ήθελα να ντύνομαι σαν τους άλλους, να μιλώ σαν τους άλλους ή να κάμνω τζείνα που κάμνουν οι άλλοι. Γιατί να μαζοποιούμαστε; Γιατί να χάννουμε τον εαυτό μας; Στο κάτω κάτω το μόνο πράμα που έχουμε στο τέλος της ημέρας εν ο εαυτός μας. Why not embrace it τζαι να κάμνουμε τζείνο που μας γουστάρει τζαι όι τι μας επιβάλλει η μάζα; Ο καθένας εν μοναδικός τζαι τούτο κάμνει τον κόσμο τόσο όμορφο! Γιατί να μεν αποδέχεται ο ένας τον άλλο, πόσο μάλλον τον ίδιο του τον εαυτό;
Συνεχίζω να ζώ στο περιθώριο με την ελπίδα πως what goes around comes around τζαι μιάν ημέρα εννά τα έβρουν ούλλα μπροστά τους.
Σας αφήνω με ένα υπέροχο τραγούδι που ταιριάζει με το θέμα.