Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Πέρσοναλ

Πάντα ήμουν μοναχική. Θυμούμαι τον εαυτό μου που μιτσιά να μεν ένει πολλά κοινωνικός, να στρέφεται συνέχεια στην απομόνωση.
Εξεκίνησα το δημοτικό χωρίς να ξέρω κανένα στο καινούριο μου σχολείο, ενώ οι παραπάνω εγνωρίζουνταν μεταξύ τους επειδή επηαίναν μαζί προδημοτική. Ως αποτέλεσμα, έκαμα αρκετό τζαιρό (κανένα-θκυό χρόνια) να κάμω φίλους, τζαι τα διαλείμματα έκαμνα παρέα με την νοσοκόμα του σχολείου (η Ξιππασμένη περιπαίζει με μέχρι σήμερα!). Έκαμα μια φίλη, εν θυμούμαι πότε, πρέπει να ΄ταν δευτέρα δημοτικού, με την οποία είμαστε ακόμα φίλες αλλά όι στενές. Τέλος πάντων, παρέες έκαμα διάφορες αλλά στο τέλος ένας άνθρωπος έμεινε που, έστω τζαι αν είμαστε αρκετά διαφορετικοί, εν φίλος μου μέχρι σήμερα (8 περίπου χρόνια μετά). Είμαι πολλά τυχερή που τον έχω τζαι επεράσαμε πολλά μαζί. Κάμνω παρέα με ακόμα δύο κορούες, αλλά εν είμαστε στενές τζαι ευρύτερη παρέα για να φκαίνω έξω εν έχω.

Τελευταία κοινωνικοποιούμαι όμως λλίο παραπάνω, τζαι αρέσκει μου. Φυσικά ακόμα αρέσκει μου τζαι η μοναξιά αλλά εν τζαι η παρέα καλή, εν ξέρω πως να το εκφράσω, κάμνει με να νιώθω ωραία.

Νιώθω ότι τα τελευταία χρόνια εν εζούσα την ζωή μου, ίσως ήταν η εφηβεία τζαι οι ορμόνες και λοιπά, αλλά εν επερνούσα ιδιαίτερα καλά. Φέτος νομίζω άρκεψα να γίνουμαι πραγματικά χαρούμενη. Άρκεψα να γνωρίζω τον εαυτό μου, τζαι επιτέλους να μ'αρεσκει τούτος ο άνθρωπος που γνωρίζω. Πάντα εκολλούσα στις ατέλειες μου (τζαι ακόμα κάμνω το σε αρκετά μεγάλο βαθμό) αλλα άρκεψα να κοιτάζω τζαι τα καλά μου, τζαι να είμαι περήφανη για το ποιά είμαι τζαι για τον νουν που κουβαλώ. Ίσως παλία να ήταν σύνδρομο κατωτερώτητας που είχα, η απλά έλλειψη αυτοπεποίθησης. Ό,τι τζαι να ταν άρκεψα να το αλλάσω, one day at a time.

Τωρά γιατί τα γράφω τούτα ούλλα;
Ένιξερω. Απλά ένιωσα την ανάγκη να τα πω. Είπα τα λλίο συγχυσμένα, αλλά έτσι μου εφκήκαν!
Καλό απόγευμα σε όλους :)

12 σχόλια:

  1. Mάναμου ρε Πελ μου, τι ωραίο πόστ.
    Μπράβο που άρκεψες να γίνεσαι χαρούμενη, η ζωη αρκέφκει μετά το σχολείο σοβαρά.
    Και 'γω στην εφηβεία μου δεν ήμουν και το πιο χάπι άτομο, εν μετά που άρκεψα να με γνωρίζω και να με συμπαθώ. Το πιο σημαντικό είναι να σου αρέσκει ο εαυτός σου.
    Εν καλοί οι φίλοι, για μένα εν το πιο σημαντικό στη ζωη, εν πάντα πηγές χαράς (καλά σχεδόν πάντα).
    Α επίσης στο θέμα της κοινωνικοποιήσης, εντζεν πόσο κόσμο ξέρεις, το θέμα εν πόσος κόσμος εν πραγματικά μεστη ζωη σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θενξ για το σουίτ κόμεντ!
      Ντάξει οι γνωστοί των γνωστών των γνωστών έννεν μέσα στη ζωή μου, όπως λαλείς τζαι συ, αλλά πάλε αρέσκει μου να είμαι με παρέα, έστω τζαι αν δεν είμαστε πραγματικά φίλοι. Τζαι συμφωνώ με τζείνο που λαλείς περί φιλίας.

      Διαγραφή
  2. Εγω στην εφηβεία θυμουμαι την μάμα να μου λαλεί "Εφκα τζαι λιο που το δωμάτιο σου κόρη"! Το δωματιο μου ομως ηταν τελειο...ειχα ολα τα γκάτζετς της εποχής...ραδιο με CD player παρακαλώ τζαι μια μινι τηλεόραση!
    Συμφωνω περι φιλίας τζαι τουτα ουλλα που λαλεις θεωρώ τα πολλά φυσιολογικα....εισαι ενα φυσιολογικο πλασμα :)) Τον εαυτό μας γνωρίζουμεν τον οσο μεγαλώνουμε....ετσι ενι...
    Εγω ειμαι παρα πολλά πράουντ φορ γουότ γιου χαβ μπικαμ....

    Η μπιγκ σις! :) χχχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χάι τεκ γκατζετάκιας η Πρας!
    Θενξ κόρη xxxxxxxxxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. όπως ούλα στη ζωή χρειάζεται μέτρο...
    τζαι η μοναξιά εν καλή τζαι η παρέα...
    το καθένα έχει το σκοπό του τζαι τη χαρά του...

    υ.γ. πελλαμένη είσαι, όπως θέλεις γράφεις τα... :ρ χαχαχαχα
    υ.γ.2 νομίζω ενά πρέπει να αλλάξεις το όνομά σου σε: (ώριμη)πελλαμένη... :ρ χαχαχαχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ναι, σίουρα ούλλα θέλουν μέτρο :)
    Χαχαχα, η ωριμότητα εν λλίο υποκειμενικό. Σε κάποια θέματα είμαι ώριμη, σε κάποια όι :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μα τι ωραίο ποστ..it takes some effort to get to know yourself..
    αλλά αν αγαπάς τον εαυτό σου με όλα τα καλά του και κακά του θα σε αγαπήσουν και οι γύρω σου γιαυτό που είσαι..

    και μένα αρέσκει μου το solidarity μου..there's nothing wrong με το να περνάς καλά και μόνος σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μάνα μου μωρό μου εμεγάλωσες τζε εσύ! Εγώ παλε βρίσκω σε πολλα ώριμη τζε πολλά νούσιμη για 17.5χρονη! Love you baby!
    Πρασινομήτωρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τζι εγώ κάπως έτσι ήμουν στο σχολείο. Μετά που αποφοίτησα εγνώρισα τον εαυτό μου. Τζι ακόμα έχεις πολλά να μάθεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή