thoughts

Εξεταστική περίοδος τζαι 'γώ κάθουμαι δαμέ τζαι θωρώ μιαν άσπρη σελίδα προσπαθώντας να σκεφτώ τι να γράψω. Αποφάσισα λοιπόν να αρκέψω να γράφω τζαι ότι γίνει. Πριν λίες μέρες άκουσα ότι εδέραν μιαν κοπελλουα νεαρή, της ηλικίας μας, λόγω του ότι εν γκέι. Περιττό να σας πω ότι ένιωσα χάλια γιατί αν έshει ένα πράμα που μισώ στον κόσμο εν η αδικία. Εσύ άνθρωπε μου που την έδερες, πε μου, σε τί σου έφταιξε; Τι σε κόφτει για τις προσωπικές της σχέσεις; Σαμπώς τζαι εδιέπραξε έγκλημα η γενέκα δηλαδή. Πόσο αχάριστος μπορεί να εν ο κόσμος; Αποφάσησα ότι θα αρκέψω να κάμνω κάτι για τα πιστεύω μου. Θα πάω στο επόμενο event της Accept τζαι θα προσπαθήσω να βοηθήσω με όποιο τρόπο μπορώ. Όποτε πω κάτι supportive για τους γκέι θωρούν με ζαβά, σάννα τζαι θέλουν να μου πουν ΄μα 'σαι λεσβία;' (που τζαι να είμουν, so what?), τόσο παράξενο φαίνεται στον κόσμο που υπερασπίζουμαι τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας, προπάντων τζείνων που επί καθημερινής βάσεως περιθωριοποιούνται που την 'μάζα'. Πάντα ενόμιζα πως επειδή τα πράματα που πιστεύκω εν κοινή λογική, π.χ. εν πρέπει να λαλείς κατζίες για τον άλλον επειδή εννά τον πληγώσεις, πρέπει να αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλον έτσι όπως είμαστε, κτλ. Τελικά όμως η λογική τούτη έννεν τόσο κοινή όσο ενόμιζα. Αν δεν σηκωστείς που την καρέκλα σου τζαι να παλέψεις για τα πιστεύω σου τίποτε εν θα γίνει...